در قالب word و در 10 صفحه، قابل ویرایش.
سيب، يکي از سلامت بخش‌ترين خوراکي‌هاي اطراف ما محسوب مي‌شود. از زمان‌هاي گذشته مردم جهان علاقه‌ي فراواني به ميوه‌ها داشتند. طبق نظر مورخان، منشاء اصلي سيب مناطق سردسير شمال اروپا بوده و از آنجا اين ميوه‌ي با ارزش و مفيد به نقاط ديگر جهان منتقل شده است.
سيب يکي از ميوه‌هايي است که قبل از ديگر ميوه‌ها شناخته شد. تمدن انسان از دير باز با سيب پيوند خورده است. سيب نشانه‌ي عشق و باروري، دوستي، زيبايي، خوش‌بختي، تندرستي، دانايي، خوشي، نيرومندي و ... مي‌باشد. سيب داراي انواع بسيار متفاوتي است.
افرادي که به طور منظم سيب مي‌خورند، ميزان تندرستي خود را افزايش مي‌دهند و علاوه بر آن از بروز بيماري‌هاي متعددي که به‌دليل کمبود عناصر حياتي پيش مي‌آيد جلوگيري مي‌نمايند.
همه‌ي سيب‌ها مانند هم نيستند. اندازه، رنگ، بو و مزه‌ي متفاوت در گونه‌هاي مختلف، تعيين کننده‌ي نوع مصرف آن‌ها است. مواد مغذي موجود در يک سيب به اندازه‌ي آن بستگي دارد، نه نوع آن. انواع سيب پس از مرکبات (پرتقال، نارنگي، ليموشيرين، ليموترش و گريپ فروت) و موز، عمده‌ترين ميوه‌ي پرورشي در سطح دنيا است.
سيب سرشار از ويتامين‌ها، تانن، مواد معدني و فيبر (سلولز گياهي) مي‌باشد. ترکيبات شيميايي موجود در ميوه‌ي سيب بر حسب نژادهاي گوناگون آن متفاوت است.
از جمله فوايد سيب مي‌توان به موارد زير اشاره نمود.
سيب در حفظ طراوت و شادابي پوست موثر است
با استفاده از سيب مي‌توان ناراحتي‌هاي شايعي مانند خشکي پوست، ترک خوردگي پوست، رنگ پريدگي و بسياري از بيماري‌هاي پوستي طولاني و مزمن را از بين برد يا نشانه‌هاي آن‌ها را کاهش داد.
لازم به ذکر است که اين قابليت سيب به دليل وجود ريبوفلاوين(ويتامين B2)، ويتامين C و A ، مواد معدني مانند آهن، منيزيم، کلسيم و پتاسيم مي‌باشد.
فشارخون را منظم مي‌کند